Leonetta: Rozdział 7 + niespodzianka

W domu Leona:

Leon:

Jest już koło siódmej(19) więc pasuje zająć się kolacją. Do tej pory śpiewaliśmy piosenki bo Viola miała doła a śpiewanie zawsze poprawia jej humor a ja po prostu uwielbiam z nią śpiewać.

-Głodna? - zapytałem gdy skończyliśmy śpiewać "Podemos".

-Pewnie - odpowiedziała Viola.

- To na co moja księżniczka ma ochotę? - zapytałem i pocałowałem ją w policzek.

-Zjem to co przygotuje mój książę - odpowiedziała i również dała mi buziaka w policzek, "Moja Viola jest wspaniała"- pomyślałem.

- To co powiesz na ... kanapki z ... z serem? - spytałem. Co prawda chciałem zaproponować coś innego ale przypomniałem sobie że nie byłem na zakupach no a rodziców nie ma więc tylko to miałem w domu.

- Chętnie zjem kanapki - powiedziała Viola.

- To ja zrobię kanapki a ty może wybierzesz jakiś film - za proponowałem.

- Jasne - odpowiedziała Vilu.

Poszedłem do kuchni, wyjąłem żółty ser z lodówki, pieczywo z szafki i wróciłem do lodówki po masło i keczup. Posmarowałem pieczywo masłem , położyłem ser i na nie których kanapkach narysowałem keczupem serce i napisałem w nim "Te quiero" i ułożyłem je na dwóch talerzykach. Kanapki z keczupowym graffiti były dla Violi. Nalałem do szklanek sok pomarańczowy postawiłem talerzyki i szklanki na tacce i ruszyłem do salonu gdzie Viola siedziała na kanapie i wybierała film.

- Kolacja gotowa - powiedziałem stawiając przed nią na stoliku talerzyk z kanapkami i szklankę z sokiem.

- Dziękuję - powiedziała uśmiechając się.

- Nie ma za co - powiedziałem i odwzajemniłem uśmiech, po czym zapytałem:

- Znalazłaś jakiś fajny film? - nie żebym bardzo chciał oglądać bo z Vilu równie dobrze mogę siedzieć w milczeniu i ją obejmować.

- Nie nic ciekawego nie ma - powiedziała Viola i zdenerwowana zgasiła telewizor.

- Spokojnie znajdziemy sobie coś innego do roboty- powiedziałem i przytuliłem Viole.

- A co na przykład? - zapytała podnosząc głowę z mojego ramienia.

- Na przykład po kolacji możemy pójść na spacer - zaproponowałem z uśmiechem który Viola odwzajemniła.

- Dobrze - powiedziała Viola i wzięła kanapkę z talerzyka, po czym dodała - Ja ciebie też. - zdziwiły mnie te słowa ale przypomniałem sobie że na kanapkach Vilu narysowałem keczupem serce i napisałem w nim "Te quiero" co znaczy "Kocham cię", więc powiedziałem tylko -Wiem o tym - i pocałowałem Vilu w policzek.

Violetta:

Po kolacji zgodnie z propozycją Leona poszliśmy na spacer który był naprawdę romantyczny, Leoś obejmował mnie ramieniem a ja się w niego wtulałam. Towarzyszył nam ciepły wieczorny wietrzyk i księżyc oświetlający nam drogę. Spacerowaliśmy w ciszy przytuleni do siebie. Gdy weszliśmy do parku gwałtownie się zatrzymałam. Leon spojrzał na mnie z troską w oczach i zapytał:

-Violu co się stało?

- Nic - powiedziałam z wymuszonym uśmiechem.

-Przecież widzę że coś jest nie tak - powiedział Leon i ponownie mnie objął a ja się w niego wtuliłam.

-Chodzi oto że ... w tym ... w tym parku został za atakowany tata- wyjąkałam ze strachem w głosie i łzami w oczach.

- Przepraszam że cię tu przyprowadziłem. Nie wiedziałem - powiedział Leon i spuścił głowę.

-Nic się nie stało - powiedziałam a on podniósł na mnie swoje szmaragdowo zielone oczy i spytał:

-Chcesz stąd iść?- ja tylko pokręciłam przecząco głową i powiedziałam:

- Z tobą nie muszę się bać - po czym wspięłam się na palce i złożyłam namiętny pocałunek na jego wargach.Leoś oddał pocałunek. Całowaliśmy się coraz namiętniej i coraz intensywniej a scenerie dopełniało radosne cykanie świerszczy. Chciałam aby ta chwila trwała wiecznie ale niestety cykanie świerszczy ucichło, umilkł także wiatr. Przerażona oderwałam swoje usta od warg Leona i mocno się w niego wtuliłam ...

Co się wydarzy?

Czy romantyczny spacer przerodzi się sceną z horroru?

A może nic się nie wydarzy...

Wszystko wyjaśni się w kolejnym rozdziale który pojawi się już jutro.

Zachęcam do komentowania to naprawdę motywuje do działania.

A teraz moja niespodzianka kilka zdjęć Leonetty hehe