Rozdział 11

Leon:

Obudziłem się i ujrzałem głowę Violetty na moim torsie pocałowałem ją we włosy a ona podniosła głowę i pocałowała mnie w usta oczywiście oddałem pocałunek.

-Wyspałeś się?- zapytała Viola kiedy się od siebie oderwaliśmy.

-Tak a ty?- zapytałem Violi.

-Jak nigdy - oznajmiła z radością ale zaraz spoważniała.

-Co się stało?-zapytałem zmartwiony podnosząc się do pozycji siedzącej.

-Nic takiego tylko rozmawiałam z Angie i powiedziała że ci co nas gonili mogą być tymi którzy zaatakowali tatę i poprosiła abyśmy poszli złożyć zeznania - powiedziała i wtuliła się we mnie.

-Powiedziałaś Angie o zajściu w parku? - zapytałem bo kiepsko rano kontaktuje no ale cóż tak już mam i nic na to nie poradzę choć bym chciał.

-Nie musiałam. Widziała w wiadomościach - odpowiedziała Viola i do dała po chwili – tata też widział.- „No to już po mnie” - pomyślałem.

-I jak zareagował? - zapytałem nie pewny czy chcę znać odpowiedź.

-Inaczej niż się spodziewasz – powiedziała Viola i opowiedziała mi o czym poinformowała ją Angie. Nie mogłem w to uwierzyć. Nie naprawdę byłem w szoku. Viola chyba zauważyła moją minę bo się zaczęła śmiać.

-Nie wiarygodne prawda?- powiedziała pomiędzy napadami śmiechu.

-No i to bardzo – powiedziałem i również zacząłem się śmiać.

Violetta:

Śmialiśmy się chyba przez dziesięć minut aż nagle Leon spoważniał.

-Coś się stało?- zapytałam z przerażeniem.

-Nie tylko Violu mam do ciebie pytanie- powiedział dość dziwnie.

-Jakie?- zapytałam niewinnie rozważając ton jego głosu.

-Dlaczego płakałaś w nocy? - zapytała z troską. Czyli jednak go obudziłam.

-Sama nie wiem dlaczego płakałam pewnie coś mi się przyśniło- odpowiedziałam zgodnie z prawdą bo sama nie wiedziałam czemu płakałam. Leon mnie pocałował i od razu poprawił mi się humor.

-Głodna? - zapytał wstając z łóżka.

-Tak – odparłam i poszłam w ślad za nim.

-To się ubierz ja też się ubiorę i pójdziemy do Resto – zaproponował Leoś

-Okej - zgodziłam się i zaczęłam wyjmować ciuchy z torby. Przyszykowałam sobie dżinsowe rurki i miętową koszulę, wzięłam ciuchy i poszłam do łazienki po 10 minutach byłam gotowa. Wyszłam z łazienki i założyłam adidasy na koturnie i zeszłam na dół Leoś już na mnie czekał miał na sobie dżinsy, niebieską koszulę w kratkę oraz skejty i uśmiechał się do mnie ukazując dołeczki w policzkach.”Jak ja kocham ten jego uśmiech”.

-Idziemy?- spytał i złapał mnie za rękę.

-Oczywiście – odpowiedziałam i wyszliśmy z domu. Leon zamkną drzwi na klucz i ruszyliśmy spacerkiem do Resto.

Resto Band:

Leon:

-Co zamawiasz? - zapytałem Viole widząc zbliżającego się w naszym kierunku Lucę.

-Hmm... Tosty z serem i sok pomarańczowy – odpowiedziała mi Viola z uśmiechem.

-Co zmawiacie? - zapytał Luca.

-Dwa razy tosty z serem i dwa soki pomarańczowe – odpowiedziałem za mnie i Violę a Luca zapisł zamówienie i odszedł. Po około 5 minutach Luca przyniósł nasze zamówienia.

-Smacznego - powiedział i odszedł zanim zdążyliśmy cokolwiek powiedzieć. Był zdenerwowany to było widać. Tylko co się mogło stać. Zacząłem się nad tym zastanawiać. Z zamyślenia wyrwała mnie Viola pytając:

-O czym tak myślisz?

-Zastanawiam się co się stało że Luca jest zdenerwowany – odpowiedziałem zgodnie z prawdą.

-Tak mnie też to zastanawia – powiedziała Viola.

-Trzeba z nim porozmawiać ale najpierw zjedzmy – powiedziałem i zabraliśmy się do jedzenia.Jedliśmy w ciszy bo żadne z nas nie miało ochoty na rozmowę. Wiem że trzeba iść na policję i Viola też to wie ale co my im mamy powiedzieć przecież nawet nie wiemy dlaczego nas gonili i czego od nas chcieli.

Gdy skończyliśmy jeść pozbieraliśmy talerze, szklanki oraz sztućce i zanieśliśmy Luce do kuchni. Gdy tam weszliśmy spytałem:

-Luca co się stało?

-Nic - odpowiedział nerwowo.

-Luca? - zaczęła Viola – nam możesz powiedzieć – podeszła do niego i popatrzyła mu prosto w oczy po czym dodała:

-Niech zgadnę chodzi o Fran?

-Tak chodzi o nią – odparł gniewnie chłopak.

-Znowu się pokłóciliście? - spytała z westchnieniem Viola.

-Tak – odparł Luca od niechcenia. Moja Violcia zna go jak własną kieszeń.

-O co tym razem poszło? - kontynuowała „przesłuchanie” Viola.

-Poszło o to że ... - Luca się zaciął - ...że... nie twoja sprawa! - krzyknął Luca na Violettę tego już było za wiele. „ Za kogo on się ma?” - pomyślałem. „Ja za chwilę mu chyba przywalę”. Viola się chyba zorientowała że się wściekłem bo złapała mnie za rękę i krzyknęła do Luci:

- Nie życzę sobie takiego traktowania!!! - po czym pociągnęła mnie za rękę i wyszliśmy z baru.

                                                                                                                                                                   

I oto jest rozdział 11.

Trochę kiczowaty ale trudno.